Zespół Parków Krajobrazowych
w Przemyślu

Na tropach zwierząt.

Pobawmy się tym razem w tropicieli i przyjrzyjmy się napotkanym tropom. Ale za nim wyruszymy, poznajmy na czym to tropienie polega i jak wyglądają tropy pozostawione przez zwierzynę.

Tropienie zwierząt po śladach jakie zostawiają na śniegu to super zabawa. Każdy odnaleziony odcisk możesz sfotografować i spróbować go rozpoznać. Odczytywanie śladów zwierząt to nie tylko sposób na przyjemne spędzenie czasu. Zabawa w detektywa może pomóc Wam zidentyfikować gryzonie, które podgryzają korzenie waszych roślin i wyjadają ich nasiona albo drapieżniki, które nękają ptaki w zawieszonych budkach lęgowych. Kto podkrada orzechy laskowe z Waszej działki?, a może to sprawka wiewiórek? Warto więc sprawdzić, czy rudzielce nie zostawiły śladów swojej obecności.

 

Trop - to odbicie łapy zwierzęcia na ziemi lub śniegu

 

 

Każdy z nas, podobnie jak zwierzyna zostawia inny, charakterystyczny ślad. Tropów na śniegu możesz poszukać w przydomowym ogródku, lesie czy parku. Trzeba się jedynie ciepło ubrać, zdobyć na wytrwałość i jeszcze zabrać ze sobą terenowy podręcznik lub broszurę, taką jak możecie zobaczyć w poniższym linku. Warto poznać gatunki zwierząt zamieszkujące twoją najbliższą okolicę, bo istnieje duże prawdopodobieństwo, że przynajmniej część z nich prędzej czy później wpadnie do Was z wizytą. Przed niektórymi z nich (np. zającami) warto zabezpieczyć swoje rośliny, a dla innych (np. dla jeży) możecie uczynić swój ogród bardziej przyjaznym.

Każdy znak, czyli ślad, pozostawiony przez zwierzęta niesie ze sobą ciekawą informację.

Każde zwierzę ma swój własny styl chodzenia, i tak żubr odciska kopyta mocno, a jego tropy na śniegu sprawiają wrażenie prostokątnych. Z kolei ślady racic łosia są podłużne i w głębokim śniegu odbijają się jego tylne racice. U dzika są one szeroko, ukośnie rozstawione. Tropy sarny i jelenia są podłużne, u tej pierwszej drobne, u drugiego większe.

Wszystkie ssaki kopytne chodzą tak, że widać dwa rzędy odcisków racic – z jednej strony prawych kończyn, z drugiej lewych. Lisy natomiast umieją ustawiać nogi w jednej linii, wtedy powstaje trop zwany sznurowaniem.

Jeszcze sprytniej poruszają się wilki. Gdy cała ich rodzina, zwana watahą, wybiera się na polowanie, sznurują jeden za drugim. Każdy wilk wkłada łapę w trop swego poprzednika.

Ślady ptaków na śniegu lub ziemi są dość łatwe do rozpoznania. Ale stwierdzić, że odciski pozostawił ptak - to jedno, a odgadnąć jaki był to gatunek - to już zupełnie co innego. Ptaszki śpiewające zostawiają maleńkie odciski, po których praktycznie nie ma możliwości rozpoznania gatunku. Przypatrzcie się ptakom, które odwiedzają wasz karmnik i śladom, jakie wokół niego pozostawiają. Widzicie, jakie są podobne?

Tropienie zwierząt może stać się wielką pasją, czego Wam życzymy.

Jak wybierzecie się na tropienie skorzystajcie z poniższej broszury, która z pewnością Wam w tym pomoże.

https://www.lasy.gov.pl/pl/informacje/publikacje/dla-nauczycieli/czyj-to-trop/czyj-to-trop-klucz.pdf/pdf

Broszura „Czyj to trop?” powstała z myślą o tych, którzy chcą wiedzieć, kto zamieszkuje odwiedzane lasy i nie tylko. Nowa publikacja Lasów Państwowych jest kluczem do rozpoznawania 17 gatunków zwierząt, zarówno tych rzadkich, jak i pospolitych - rysunki i zdjęcia. Można znaleźć informacje o tych największych, jak łoś i jeleń, najmniejszych - mysz, najbardziej tajemniczych - ryś i wilk.

Autorem zdjęć i rysunków tropów jest Adam Gełdon, leśnik z Nadleśnictwa Spychowo.

 

Zapraszamy Was na wspólne, leśne tropienie:

https://www.youtube.com/watch?v=xq0G77OC5NM

 

 

Informacje zaczerpnięto z:

http://www.bezogrodek.com

https://www.lasy.gov.pl/pl/informacje/aktualnosci/czas-ruszyc-w-las-jak-rozpoznawac-tropy-zwierzat

Zdjęcia z zasobów ZPK w Przemyślu – autor: M. Sebastianka

                                                                             oraz M. Banicka, www.start.lasy.gov.pl