Zespół Parków Krajobrazowych
w Przemyślu

Puszczyk uralski (Strix uralensis)

Puszczyk uralski (Strix uralensis) – symbol Parku Krajobrazowego Pogórza Przemyskiego.

 

Występuje głównie w południowo-wschodniej części Polski.

 

Duża, smukła sowa (50-62 cm). Rozpiętość skrzydeł 115-135 cm, długość skrzydła 27-40cm, długość ogona 10-15 cm, waga 450-1020 g. Szlara wyraźnie zaznaczona ze stosunkowo małymi czarnymi oczami oraz z żółtym dziobem.

 Puszczyk uralski aktywny jest głównie w nocy, jednak bardzo często można go obserwować także w dzień. Nie jest gatunkiem płochliwym i prowadzi osiadły tryb życia. Na swoim terenie pozostaje przez cały rok.

 Głównym pokarmem puszczyka uralskiego są drobne ssaki, gryzonie. Poluje także na wiewiórki, małe koty, ptaki, w tym inne gatunki sów, jak np. puszczyk czy sóweczka. W okresach niedoboru pokarmu chwyta płazy oraz owady, zwłaszcza chrząszcze.

 Na miejsce gniazdowe puszczyki uralskie wybierają obszerne dziuple, wyłomy drzewne, a także zajmują gniazda innych ptaków. Czasami zasiedlają wywieszane dla nich budki lęgowe.

 Od końca marca do połowy kwietnia samica składa najczęściej 2-4 jaj bezpośrednio na podłoże. Dlatego ważnym jest, aby wywieszając budki lęgowe pamiętać o wysypaniu dna budki warstwą np. trocin.

Wysiadywaniem jaj zajmuje się wyłącznie samica, i trwa to ok. 27-29 dni.

 W tym czasie samiec odpowiedzialny jest za dostarczanie pokarmu najpierw wysiadującej samicy, a następnie samicy oraz potomstwu. Jesienią dorosłe ptaki przeganiają potomstwo ze swojego terytorium.

 Gatunek w Polsce objęty jest ochroną gatunkową ścisłą. Umieszczony w Polskiej Czerwonej Księdze oraz w Załączniku I Dyrektywy Ptasiej.

 

A jak wygląda Puszczyk uralski w naturze ? można obejrzeć tutaj :

https://www.youtube.com/watch?v=3rg-lpv_sSw